Ouders Stralen op de Olympische Spelen van Parijs 2024 

Terwijl de wereld kijkt naar de spannende Olympische Spelen van Parijs 2024, verdient een speciale groep atleten extra eerbetoon: diegene met kinderen. Deze opmerkelijke individuen jongleren op indrukwekkende wijze met de intense eisen van top sporten en de vrolijke chaos en uitdagingen van het ouderschap. Wij zetten enkele van deze inspirerende ouders die de huidige Olympische Spelen veroveren in de spotlight.  

Zes inspirerende verhalen van atleten die ouderschap en Olympische dromen weten te combineren 

Yaylagul Ramazanova: Je doel bereiken, terwijl je in verwachting bent 

De Azerbeidzjaanse boogschutter Yaylagul Ramazanova trok de aandacht van de wereld door deel te nemen aan de Olympische Spelen in Parijs terwijl ze zes en een halve maand zwanger was. Op 35-jarige leeftijd combineert Ramazanova de precisie van boogschieten met de opwinding en uitdagingen van het aanstaande moederschap. In een hartverwarmende Instagram-post deelde ze een foto van zichzelf terwijl ze een pijl mikte, met een ontroerende quote: "Ik voelde mijn baby schoppen voordat ik deze laatste pijl schoot en toen schoot ik een 10." 

Tom Daley: Terug bij de Olympische Spelen en succesvol als kersverse vader 

De Britse schoonspringer Tom Daley is terug bij de Olympische Spelen na een korte pauze om zich te richten op het vaderschap en zijn familie te ondersteunen. Hij maakte een indrukwekkende comeback door een zilveren medaille te winnen in synchroonduiken voor Team GB. Daley's zoon Phoenix wilde in de voetsporen van zijn vader treden en gaf zijn eigen draai aan de viering. Tijdens een tv-interview na het behalen van de medaille voegde hij een speelse twist toe door een beker sap naar zijn vader te gooien. 

"Phoenix gooide zijn beker sap naar me. Ik zal hem op een gegeven moment moeten teruggeven. Hij raakte bijna een van de journalisten. Het was echt fijn om hem erbij te hebben en dat moment te delen," zei Tom over het onverwachte voorval. 

Daley balanceert zijn rol als topsporter met die van toegewijde vader, en zijn reis naar Parijs wordt gedreven door zijn passie voor schoonspringen en de wens om een rolmodel voor zijn kinderen te zijn. 

"Ik ben zo trots dat ik heb kunnen beslissen om terug te komen na twee jaar (pensioen)," zei Daley in een interview met NBC News. "Ik denk dat het vooral gaat om een voorbeeld te zijn voor mijn kinderen, dat als je een droom hebt en heel hard werkt, het niet betekent dat je altijd precies bereikt wat je wilt, maar dat het gaat om het genieten van het proces en het beste doen wat je kunt om de beste persoon te zijn die je kunt zijn," zei Daley. 

Clarisse Agbégnénou: het vangen van brons en moeder harten op thuisgrond 

De Franse judoka en eerdere Olympische medaillewinnaar Agbégnénou is een nationale heldin geworden voor het doorbreken van taboes over moederschap in de top sport. Haar reis van moeder worden naar Olympische medaillewinnaar heeft wereldwijde aandacht getrokken. Ze nam haar dochter Athéna mee naar trainingssessies, stopte voor snelle voedingen en wiegde haar baby zachtjes in de plooien van haar kimono. Haar status als nationale heldin werd verder versterkt toen ze werd gekozen om het Olympisch vuur op de Eiffeltoren te dragen als onderdeel van de Olympische vlamrelay op 15 juli 2024. 

Nu heeft ze opnieuw de harten van haar natie veroverd, dit keer door de bronzen medaille in de onder-63 kg categorie te veroveren op dinsdag tijdens de Olympische Spelen van Parijs. In een ontroerend moment vierde ze door haar dochter Athéna op te tillen, terwijl het juichende thuispubliek uitzinnig was. 

"Ik wil dat vrouwelijke atleten die mij volgen zich vrij en legitiem voelen, dat ze de codes doorbreken om mentaliteiten en regels te veranderen. We kunnen een leven hebben als vrouw en moeder en tegelijkertijd als kampioen," vertelde ze aan Le Parisien voordat ze in Parijs mee deed.  

Amber Rutter: voor goud schieten terwijl je het ouderschap omarmt 

Amber Rutter, de Britse schietsensatie, behaalde een zilveren medaille in skeet op de Olympische Spelen van Parijs, slechts drie maanden na de geboorte van haar eerste kind Tommy. Deze opmerkelijke prestatie toont haar uitzonderlijke vaardigheid om top sport te combineren met de vreugde en uitdagingen van het ouderschap. Bekend om haar haarscherpe focus en onwankelbare vastberadenheid, heeft Rutter bewezen dat Olympische roem en ouderschap hand in hand kunnen gaan. 

"Ik hoop dat we de boodschap kunnen delen met andere moeders hoe belangrijk het is dat je leven niet stopt na de geboorte van een baby," zei Amber in een interview. "Wat je passie ook is, je leven hoeft niet te stoppen." 

Mahboubeh Barbari Zharfi: de realisatie van een Olympische droom van een alleenstaande moeder 

Mahboubeh Barbari Zharfi, een 32-jarige alleenstaande moeder en vluchteling, heeft haar Olympische droom gerealiseerd door haar debuut te maken op de Spelen van Parijs 2024 als een van de zes judoka’s in het Olympische team van vluchtelingen. Na het ontvluchten van conflicten in haar thuisland, heeft ze elk obstakel overwonnen om haar droom te volgen om haar nieuwe land op het wereldtoneel te vertegenwoordigen. Het combineren van ouderschap en rigoureuze training: het is een bewijs van moed, vastberadenheid en de zoektocht naar een betere toekomst tegen alle verwachtingen in (en gaat volgens haar dus niet alleen over het winnen van medailles). Ondanks Zharfi's korte Olympische debuut - een verlies in 39 seconden in haar individuele wedstrijd en geen kans om deel te nemen aan het gemengde teamevenement - blijft haar aanwezigheid op de Spelen een krachtig symbool van doorzettingsvermogen en hoop. 

"Ik wil één ding bewijzen: zelfs als je een alleenstaande moeder en een vluchteling bent, kun je je doel en je grootste droom bereiken," vertelde ze aan Olympics.com voor de wedstrijden. "Voor mijn dochter wil ik een persoon zijn om naar op te kijken." 

Lauren Rowles: pleiten voor inclusiviteit en het behalen van goud als nieuwe moeder 

De Britse roeisensatie Lauren Rowles maakt indruk in Parijs, terwijl ze deelneemt aan het wilde avontuur van ouderschap met haar partner Jude Hamer, ook een paralympisch atleet. 

Met al twee paralympische gouden medailles op haar naam van Rio 2016 en Tokio 2020, streeft Rowles naar een derde gouden medaille in de gemengde dubbel sculls voor romp-armen. Maar haar ambities reiken verder dan het water - ze is vastbesloten om diversiteit en inclusiviteit op het wereldtoneel te verbeteren. Wanneer ze niet schittert in de boot of luiers verschoont, kan Lauren haar passie ook inzetten om queer jongeren te steunen als trotse ambasadeur van Just Like Us, een liefdadigheidsorganisatie die zich inzet voor het verbeteren van de levens van LGBTQ+ jongeren. Terwijl ze naar een andere mogelijke gouden medaille racet, bewijst Rowles dat Olympische glorie, ouderschap en strijden voor inclusiviteit perfect op één lijn kunnen liggen. 

"Het kind zal worden opgevoed door twee gehandicapte moeders en we kijken er echt naar uit," zei Rowles in een interview. "We willen een jong persoon de wereld in brengen die weet dat diversiteit cool is, anders zijn cool is." 

Terwijl we de Olympische Spelen volgen, laten we een oogje in het zeil houden op deze ongelooflijke nieuwe ouders. Deze atleten strijden niet alleen voor medailles; ze strijden om hun kinderen en de wereld te laten zien dat je niet hoeft te kiezen tussen het volgen van je passies en ouderschap.