Power people: Najell x Tobias Richter "Het moet altijd over mijn rol als verloskundige gaan en niet over mijn geslacht"

Verloskunde wordt in Duitsland gedomineerd door vrouwen. Volgens schattingen zijn slechts 30 van de 27.000 verloskundigen mannen. Maar hoe komt dat? In dit interview in onze serie Najell x Power People praten we met Tobias Richter (@heb.tobi98). Hij is een 26-jarige verloskundige uit Berlijn die werkt als docent voor toekomstige verloskundigen en zich inzet voor diversiteit in de verloskunde. 

Waarom ben je verloskundige geworden? Wat fascineert je aan het beroep?

"Ik ben verloskundige geworden omdat ik graag werk met aanstaande gezinnen. De kans om mensen in zo'n belangrijke levensfase te begeleiden sprak me erg aan. De mix van medische expertise, empathie en emotionele steun die dit beroep met zich meebrengt is zo fascinerend."

In een ander interview zei je dat jouw mannelijke Italiaanse collega (die ook als verloskundige werkt) verbaasd was dat het in Duitsland zo ongebruikelijk is dat een man in dit beroep werkt. Wat zijn de verschillen in Duitsland vergeleken met andere landen, zoals Italië? 

"In Italië en veel andere landen is het gebruikelijker dat mannen als verloskundige werken. Er zijn veel landen in Afrika die de trend aanvoeren omdat er niet genoeg vroedvrouwen waren die op het platteland wilden of konden werken. In Duitsland mogen mannen pas sinds 1985 een opleiding tot verloskundige volgen. Je kunt echter zien dat het veld ook steeds inclusiever en ruimdenkender wordt. Er waren gewoon landen die duidelijk op ons voorliepen."

Maakte dat het voor jou als man moeilijker om serieus genomen te worden tijdens je stage?

"Ja, in het begin was het soms moeilijk om serieus genomen te worden - ik heb zelfs overwogen om te stoppen. Maar dat overkwam niet alleen mij - het overkwam mijn vrouwelijke klasgenoten soms ook. Goed werk werd bijna nooit gewaardeerd. Het was een extreem harde en intense tijd die veel van me vergde."

Voor zover u weet, hoeveel mannelijke verloskundigen zijn er momenteel in Duitsland? Is het aantal de afgelopen jaren toegenomen?

"Er zijn maar een paar mannelijke verloskundigen in Duitsland, naar schatting zo'n 25-30. Het aantal is de afgelopen jaren licht gestegen ten opzichte van toen ik in 2015 solliciteerde voor een stageplaats." 

Als afgevaardigde in de Federale Raad van Verloskundigen-stagiairs heb je er mede voor gezorgd dat jouw beroepstitel in 2020 met de hervorming van de opleiding tot verloskundige werd veranderd van "Entbindungspfleger" (vrij vertaald naar "mannelijke kraamverzorger", dat impliceert minder verantwoordelijkheden) in "Hebamme" (beroepsterm die al door vrouwen wordt gebruikt). Waren er ook tegenstemmen? En is het niet soms nog steeds vreemd om een titel te hebben die een overwegend vrouwelijke connotatie heeft?

"Ik kan me eigenlijk geen stemmen tegen deze beslissing herinneren. Voor mij is het niet vreemd om de term "hebamme" te gebruiken. Integendeel! Ik zie het als een erkenning van gelijkheid op de werkplek. Uiteindelijk moet het altijd gaan om mijn functie en rol als verloskundige en niet per se om het geslacht."

Hoeveel bevallingen heb je bijgewoond en welke zijn je het meest bijgebleven?

"Ik heb tot nu toe ongeveer 600 bevallingen bijgewoond. In de loop der jaren zijn er een paar mooie geweest waar ik graag aan terugdenk. Zo was er een spontane geboorte van een tweeling (ik ben zelf een tweelingkind), de waterbevalling van een vriendin en gezinnen waar ik al eerder voor had gezorgd en waar ik weer mee mocht werken voor de geboorte van hun laatste kind."

Op je Instagram account @heb.tobi98 praat je ook openlijk over onderwerpen als miskramen of toestemming tijdens de bevalling. Welke ondersteuningsmogelijkheden zijn er voor vrouwen na zulke traumatische gebeurtenissen? Zijn verloskundigen hiervoor het beste aanspreekpunt?

"Er zijn verschillende ondersteuningsmogelijkheden, zoals geestelijke gezondheidszorg, gespecialiseerde counselingcentra en/of zelfhulpgroepen. Verloskundigen zijn vaak het eerste aanspreekpunt en kunnen belangrijke emotionele steun bieden en doorverwijzen naar de juiste specialisten. Maar verloskundigen worden soms ook zelf getroffen door geweld op de werkplek. Ook hier is er dringend behoefte aan actie, zodat alle mensen met een goed resultaat uit de bevalling komen."

Zie je jezelf als een ambassadeur voor het beroep? En welke reacties krijg je op je Instagram-account of op het "anonieme internet" in het algemeen? 

"Ja, ik denk dat ik door de jaren heen zo'n soort "ambassadeursrol" heb gekregen. Op mijn Instagram-account probeer ik inzichten in mijn dagelijkse werk te delen, maar ik leg mezelf geen druk op om te posten. De reacties op internet zijn meestal positief. Soms zijn er geïsoleerde negatieve reacties en helaas ook erg smakeloze reacties, die duidelijk afkomstig zijn van erg gefrustreerde anonieme mensen. Maar zo is het internet nu eenmaal."